Pages

ထား၀ယ္သားေလးဆိုက္မွအားလံုးကိုၾကိဳဆိုပါတယ္

Thursday, December 25, 2008

IF.....

IF you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don't deal in lies,
Or being hated, don't give way to hating,
And yet don't look too good, nor talk too wise:

If you can dream - and not make dreams your master;
If you can think - and not make thoughts your aim;
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two impostors just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,
And stoop and build 'em up with worn-out tools:

If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: 'Hold on!'

If you can talk with crowds and keep your virtue,
' Or walk with Kings - nor lose the common touch,
if neither foes nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds' worth of distance run,
Yours is the Earth and everything that's in it,
And - which is more - you'll be a Man, my son!
အကယ္၍
မင္းအသုိင္းအ၀ုိင္း တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားၿပီး
ဒါေတြဟာ မင္းေၾကာင့္လုိ႔ ၀ုိင္း၀န္းအျပစ္တင္ၾကတဲ့အခါ
မင္းဟာ တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ ရင္ဆုိင္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
အားလုံးက မင္းကုိ မယုံသကၤာျဖစ္လာတဲ့အခါ
သူတုိ႔ကုိ နားလည္စြာ ခြင့္လႊတ္ရင္းနဲ႔
မင္းကုိယ္မင္း ယုံၾကည္မႈ အျပည့္ရွိမယ္ဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
ေစာင့္သင့္တဲ့အခ်ိန္ကုိ ေစာင့္ႏုိင္ၿပီး
အဲဒီအတြက္လည္း မေမာမပန္း ေနႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

ဒါမွမဟုတ္
မင္းရဲ႕အေၾကာင္း မဟုတ္မတရား မုသားစကားၾကားရတဲ့အခါ
မင္းကလည္း အလိမ္အညာေတြနဲ႔ မတုန္႔ျပန္ဘူးဆုိရင္ . . .

ဒါမွမဟုတ္
မင္းကုိ လူတကာက ၀ုိင္း၀န္းမုန္းတီးတဲ့အခါ
မင္းကလည္း အမုန္းေတြ ျပန္မပြားဘူးဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ေတြဟာ
မင္းအေပၚ မလႊမ္းမုိးေစဘဲ
စိတ္ကူးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

ၿပီးေတာ့
အေတြးအေခၚ စိတ္ကူးေတြဟာ
ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္သက္သက္သာ မျဖစ္ေစဘဲ
ေတြးေခၚႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
ေအာင္ျမင္မႈသုခနဲ႔ ဆုံး႐ႈံးမႈဒုကၡေတြကုိ ၾကံဳေတြ႕ရတဲ့အခါ
တူညီေသာ ေလာကဓံတရားေတြပါလားရယ္လုိ႔
ခံယူထားႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
မင္းရဲ႕ အမွန္စကားေတြကုိ
လူလိမ္လူညာေတြက လွည့္စားေျပာင္းလဲၿပီး
မုသားအျဖစ္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ ညစ္တဲ့အခါ
မင္းဟာ တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ နာၾကားႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
မင္းဘ၀တစ္ခုလုံးေပးၿပီး
အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ျဖည့္ဆည္းခဲ့ရတဲ့ အရာရာကုိ
ဖ်က္ဆီးခံလုိက္ရၿပီးတဲ့ေနာက္
အင္မတန္မွေသးငယ္တဲ့ တန္ဆာပလာ အရာရာနဲ႔
ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
မင္းႏုိင္ခဲ့သမွ်ေတြအားလုံး
ေႂကြတလွည့္ၾကက္တခုန္ပမာ
တလွည့္တခါတည္းနဲ႔ ဆုံး႐ႈံးသြားခဲ့ရင္ . . .

ၿပီးေတာ့
အစကေန ျပန္စႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

ၿပီးေတာ့တခါ
ဆုိးလွတဲ့ကံၾကမၼာရယ္လုိ႔
ဘယ္ေသာအခါမွ ညည္းညဴမေနဘူးဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
သူမ်ားတကာေတြ လုပ္ၿပီးသြားၾကလုိ႔
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ မင္းအလွည့္ေရာက္လာတဲ့အခါ
မင္းတေယာက္တည္းနဲ႔ပဲ
အားနဲ႔မာန္နဲ႔ ဇြဲသတၱိရွိရွိ ဆက္ႀကိဳးစားႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

အဲဒီလုိပဲ
မင္းမွာ စိတ္အင္အားကလြဲလုိ႔ ဘာဆုိဘာမွ မရွိေတာ့တဲ့အခါ
အဲဒီစိတ္အင္အားကုိ ခုိင္မာစြာနဲ႔ပဲ
လက္ဆုပ္လက္ကုိင္ ထားႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
လူေတြနဲ႔ ထိေတြ႕ဆက္ဆံ ေျပာဆုိတဲ့အခါ
ကုိယ္က်င့္သိကၡာကုိ ေစာင့္ထိန္းႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

ဒါမွမဟုတ္
မင္းဧကရာဇ္ေတြနဲ႔အတူ လမ္းေလွ်ာက္ေနရေပမယ့္
မာန္၊ မာန ေသြး မႂကြဘူးဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
ရန္သူကျဖစ္ေစ၊ မိတ္ေဆြကျဖစ္ေစ
မင္းကုိ နာက်ည္းေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ေစရင္ . . .

အကယ္၍
လူတုိင္းကုိ တန္ဖုိးထားေလးစားေပမယ့္
စြဲလမ္းမႈ သံေယာဇဥ္ေတြ ထားမေနဘူးဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
တုိေတာင္းလွတဲ့ မပစ္ပယ္ႏုိင္တဲ့ တမိနစ္အတြင္းမွာ
အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ စကၠန္႔ေျခာက္ဆယ္အျဖစ္ အသုံးခ်ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

ငါ့သားေရ
မင္းဟာ အရာရာရွိတဲ့ အရာရာျဖစ္တဲ့ ကမာၻႀကီးကုိ ဆုပ္ကုိင္လုိ႔
အရာရာ ဘာမဆုိ မင္းစြမ္းႏုိင္ၿပီေပါ့
အဲဒီေတာ့ မင္းဟာလည္း ေယာက္်ားေကာင္းတေယာက္ပဲေပါ့။ ။
(ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘာသာျပန္ဆိုသည္)

Wednesday, December 17, 2008

http://www.myanmarelibrary.com/index2.php?option=com_dictionary

နတ္ေတာ္လဘြဲ႔

ရွစ္ခြင္ကို ျမဴဆင္လို႔
ေငြႏွင္းတဲ့ ႏုစို။
ဂမုန္းသဇင္တို႔
စံုခြင္မွာ ေလခ်ိဳၫွင္းက
သုတ္သြင္းဘယ္ညာႏွံ႔
သင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕ခ်ိဳ။
ယုဂႏၶိဳရ္ ေတာင္မိုထိပ္ဖ်ား
ေ႐ႊလစႏၶၶီႏွင့္
ဓီပထီေရာင္ျခည္ဖ်န္းတယ္
ျမန္းတူၾကြသြား။



ဖိုးသူေတာ္ဦးမင္း
လူကလည္းမအား၊ အလုပ္ေတြကလည္းရႈပ္၊ အင္တာနက္ကြန္နက္ရွင္ကလည္း စုတ္ဆိုေတာ႔ အခုတေလာ ကိုယ္႔ဘေလာဂ္ကိုေတာင္ မဝင္ျဖစ္ပါဘူး။ အမွတ္တရ ဝင္ဖတ္ၿပီး အားေပး အႀကံျပဳ ေဝဖန္သြားၾကသူမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးပါ။ အခုေအာက္က ေဆာင္းပါးေလးက ကၽြန္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ႔လာသံုးသပ္ၿပီး ေရးထားတာပါ။ ပထမေတာ႔ ဘေလာဂ္မွာ တင္မလို႔ပါပဲ။ People Magazine က နည္းပညာစာမူအျဖစ္ ေရြးလိုက္တာမို႔ အခုမွပဲ တင္ျဖစ္ပါေတာ႔တယ္။ ဖတ္ရႈေဝဖန္ အႀကံျပဳႏိုင္ပါတယ္။
Myanmar%20Internet%20Research
VERY HAPPY NEWYEAR

ပန္းပံုျပင္

ပန္းဆိုတာ... လွတယ္တဲ့။
ျပီးေတာ့... ေမႊးလည္း ေမႊး တယ္တဲ့။
အဲဒါေၾကာင့္... အားလံုးက နွစ္သက္ ျမတ္ နိုး ၾက တာ ဆိုပဲ။
ေန႕တေန႕ ပြင့္သစ္ လာ ျပီ ဆို တာ နဲ႕.. ဥယ်ဥ္ တခုလံုး မွာ ပန္းမ်ိဳးစံု ဟာ၊ နိုးထ လန္းစြင့္ လာ ၾကေတာ့ တာပဲ။



မမ ေနၾကာ ပန္း ကေတာ့.. ရြက္လႊာ ကို ဖြင့္ .... ေနဆီ ကို စြင့္ ျပီး တာနဲ႕.. ပတ္၀န္း က်င္ ကို စိမ္ ေခၚ ေတာ့တယ္။ သူက.. အဲဒီ လို ..ေပါ့တန္ တဲ့ အဆို မ်ိဳး ကို ..လံုး၀ လက္ မခံ နိုင္ ဘူးတဲ့ေလ။ မလွမ္း မကမ္း က ..ႏွင္းဆီ ပန္း နဲဲ႕ ေဒစီပန္း ကို ေတာင္ ..အျပစ္ တင္လိုက္ေသး..။ ေပါ့ေပါ့ တန္ တန္ ေနတဲ့ ပန္း ေတြ တဲ့..။ သူက ေတာ့..ေလာကၾကီး ကို အမ်ား ၾကီး ..အက်ိဳး ျပဳ နိုင္ တယ္ လို႕ ..ေျပာ လား ေျပာ ရဲ႕။ ဟုတ္မွာ ပါပဲ.... သူ က ..ဒီပန္း ျခံ ထဲ မွာ.. တကယ့္ကို အထယ္ ၀ါ ဆံုး.. အေတာက္ပ ဆံုး..ပန္း တပြင့္ ပဲ။

တခု ေတာ့ ရွိသည္။ ဥယ်ဥ္ ရဲ႕ ေတာင္ဖက္ ေထာင့္ ငုတ္ တိုင္ ျမင့္ ေတြ ေပၚမွာ.. သပ္သပ္ ရပ္ ရပ္ ရိွ ေန ၾကတဲ့.. သဇင္ပန္း ေဖြး ေဖြး ေတြ က လည္း.. အင္မတန္ ရွင္းသန္႕ လွပ ၾက ျပန္ တာပဲ။ သူ တို႕ ကလည္း..သူတို႕သာ အလွဆံုး.. အယဥ္ ဆံုး.. တန္ဖိုး အရွိ ဆံုး တဲ့။ အေတာ့ ကို ခက္သည္။ ထင္ တလံုး ႏွင့္ ဘယ္သူ႕ကို မွ အဖက္ မလုပ္.. ဥယ်ဥ္ တခု လံုး..သူ တို႕သာ ရွိ ေန သလိုပါပဲ။ အဲဒါ ကိုပင္.. မမေန ၾကာ က..မုန္း သည္။ ကိုယ္စြမ္း ကိုယ္စ မရွိ.. မ်ိဳးရိုး ဂုဏ္ ေမာက္ ျပီး.. ဘ၀ ေမ့ သူ ေတြလို႕.. အျမဲပဲ ရွဳတ္ ခ် တယ္။

အဲဒီ ..မမေနၾကာ ရဲ႕ တရား ကိုေတာ့..ျမက္ ပင္ ရွည္ ရွည္ ေတြ ၾကား ထဲ က၊ ျမက္ပန္း ေလး ေတြ ကအစ.. ႏွင္းဆီ နဲ႕ ေဒစီပါ မက်န္.. နာ ၾက ရ တယ္ေလ..။ ဒါေပမဲ့..သူတို႕ အားလံုး.. သဇင္ ပန္း ေလး ေတြ ကို.. အထင္ ၾကီး ျမဲ..ၾကီး ၾက တာပါပဲ။


ေဒစီ ကေတာ့.. သာယာ လွပ တဲ့ ေနေရာင္ ေအာက္ မွာ.. သူမ ရဲ႕ ရွည္သြယ္ ေက်ာ့ရွင္း ျပီး.. အေသြး အေရာင္ စံု ေနတဲ့.. ရြက္လႊာ ေလး ေတြ ကို.ဆန္႕ထုတ္ ရင္း.. အနားမွာ ရစ္၀ဲ ေနတဲ့ ပိတံုးေလး ကို ..မ်က္လႊာေလး ပင့္ ျပီး..ၾကည့္တတ္ တယ္ေလ..။ ပိတံုး ေလး က..ေဒစီကို ခ်စ္ေန တာတဲ့..။ ေဒစီ က လွတာကိုး။ ခက္ တာ က..လိပ္ျပာေလး ေပါ့။ သူကလည္း..ေဒစီကို ေမတၱာ ရွိသတဲ့ေလ။ ေဒစီ့ အေနနဲ႕ ကေတာ့.. လိပ္ျပာ ေလး ကလည္း..ခ်စ္စရာပင္။ ပိတံုး ေလး ကို လည္း..မုန္းစရာ မထင္ ျပန္ ။ ႏွင္း ဆီ ကေတာ့.. သူငယ္ခ်င္း မ အတြက္.. ရင္ေလး မိသတဲ့..။ သူ အမ်ိဳး မ်ိဳး ေဖ်ာင္းဖ် ေပမဲ့.. နားမ၀င္ ဘူးေလ။ တခါ တခါ မ်ား ဆို.. စားေတာ့ ၀ါး ေတာ့မတတ္.. လာေခ်ာင္း တတ္တဲ့.. ခူ ေကာင္ စိမ္းစိမ္း ၾကီး ကိုေတာင္.. မခို႕တရို႕ နဲ႕ ေၾကာက္ ဟန္ ေဆာင္ ျပီး.. ဟန္ မူ ေတြ ပိုလိုက္ေသးတယ္။ အဲဒါ ေၾကာင့္ လည္း..ဥယ်ဥ္ ထဲ မွာ နံမယ္ ေက်ာ္ ၾကား ေန တာ ေပါ့ ။



ႏွင္း ဆီ ကေတာ့..ဒီကိစၥ မ်ိဳး ကို အင္မတန္ စက္ဆုပ္ တယ္ေလ။ သူက အလွအပ ကို ျမတ္နိုး ေပမဲ့.. ပန္း ေတြ ရဲ႕ အလွနဲ႕ အားႏြဲ႕မူ ကို ခုတံုးလုပ္ ျပီး.. ပတ္၀န္း က်င္ ကို လွည့္ စား တာေတာ့.. နဲနဲ မွ..လက္မခံ နိုင္ ဘူး။ အာရုဏ္ ဦး ႏွင္းရည္ ေတြ ကို ေသာက္သံုး ျပီး တာနဲ႕.. သူ႕ရဲ႕ ပါးျပင္ ကို ..ပန္းေသြးေရာင္ ၾကြ သထက္ ၾကြ ေအာင္..ျပင္ဆင္ ျခယ္သ ေတာ့ တာပဲ။ ပြင့္ဖတ္ ေတြ ကို လည္း ..မလွ လွ ေအာင္ စီရီ ေန လိုက္ေသး။ ေဟာ.. ျပီးေတာ့.. ဣေျႏၵ ၾကီး တခြဲသား နဲ႕..လွခ်င္ တိုင္း လွေန ျပန္ ေရာ။ ဒါေပမဲ့.. သူ႕နား မွာ ပ်ံ၀ဲ ေနၾကတဲ့.. ပ်ားပိတံုး..လိပ္ျပာ ေတြ ကို.. ရွိ တယ္လို႕ေတာင္..ထင္တာ မဟုတ္။ မ်က္ခ်ဳံ တန္း ေတြ ထဲက..ပုစဥ္း ရင္ကြဲ ေတြ ကေတာ့..` သူက ..လူေတြ ကို ပဲ အထင္ၾကီး..စိတ္ၾကီး ၀င္ေန တာေပါ့ ကြ..´ လို႕ အခ်င္းအခ်င္း..ေျပာျပီး ေလွာင္ၾက သတဲ့။

တကယ္ လည္း.. ႏွင္းဆီ ေလး ဟာ.. သူ႕ဘ၀ မွာ..ဒီထက္မက သာ ယာတဲ့ အေျခ အေန တခု ကို ..ဖန္တီး နိုင္ လိမ့္ မယ္ ဆိုတဲ့..မေရ ရာ လွတဲ့.. ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ ေတြ နဲ႕..မေသခ်ာ တာေတြ ကို ေစာင့္စား ေနတာ ပါပဲ။ ဆူးေတြ ဟာ ..သူ႕ အတြက္ အားမာန္ ေတြပဲ ေပါ့။ ဘယ္သူ ေတြ ဘာပဲ ေျပာ ေျပာ ..ဘယ္သူ႕ကို မွ..အားမကိုး ခဲ့ဘူး။ ဒူး မေထာက္ ခဲ့ဘူး။ သူ႕ရဲ႕ အခင္ ဆံုး မိတ္ ေဆြ မေလး ေတြ ျဖစ္တဲ့.. ႏွင္းပန္း ေလး ေတြ ကေတာ့.. ကံေကာင္းပါေစ လို႕..အျမဲပဲ..ဆု ေတာင္း ေပး ၾကသတဲ့။

တကယ္ ခ်စ္ ဖို႕ ေကာင္း တဲ့ ႏွင္း ပန္း ေလး ေတြပါပဲ။ ဘယ္သူ ေတြ ဘာပဲျဖစ္ေနေန.. သူတို႕ကေတာ့.. ေလ ေျပ မွာ..ယိမ္းႏြဲ႕ ကခုန္ ရင္း..ပန္းပြင့္ ေတး ေတြကို သံျပဳိင္ သီဆို ျပီး..အျမဲ ပဲ ျပံဳးေပ်ာ္ ရႊင္ျပ ေန ၾကတယ္။ သူတို႕ကို ..ပိန္းပန္း ေလး ကေတာင္ ..ခ်စ္ခင္ သတဲ့။ ပိန္းပန္း ေလး ဆို တာက.. ဒီဥယ်ဥ္ ထဲမွာ ..ဘယ္သူ နဲ႕မွ မတူ ေအာင္ ေအးေဆး တည္ျငိမ္ တဲ့ပန္း။ အေတြး အေခၚ ရင့္က်က္ ျပီး.. အရာရာ ကို ..မွန္ မွန္ ကန္ ကန္ သံုးသပ္ နိုင္တဲ့.. ပန္းေလ။ သူဟာ လည္း..ပန္းကေလး ပဲမို႕.. နားခို ရစ္၀ဲ ခ်င္ သူ ေတြ နဲ႕ေပါ့။ ဒါေပမဲ့.. ေတြ႕ၾကံဳ လာတဲ့ အေျခ အေန ေတြကို.. တည္တည္ျငိမ္ ျငိမ္ နဲ႕ ဆံုးျဖတ္ လုပ္ ကိုင္သြား တာပဲ။ ဘယ္သူ႕ကို မွ..စကား တင္း မဆို သလို.. ဘယ္သူ႕က မွ လည္း..မမုန္း ၾကဘူးေပါ့။ သူ႕ အတင္း ကို ေျပာ တာ ဆိုလုိ႕.. စကၠဴ ပန္း ေတြ သာ ရွိသတဲ့။ စကၠဴ ပန္း ေတြကေတာ့.. အားလံုးနဲ႕ ေ၀းရာ..စည္းရိုးေပၚ မွာ..တြယ္ကပ္ ေနၾက ရင္း..ပန္းတကာ ရဲ႕..အတင္းကို ဆိုၾကတယ္။ အုပ္စုဖြဲ႕ျပီး..ရယ္ေမာ ေလွာင္ ေျပာင္ ေလ့ ရွိ ၾကတယ္ေလ။





ဒီလို နဲ႕..တေန႕ တေန႕.. မိုးလင္း တာနဲ႕.. ဥယ်ဥ္ ထဲက.. ပန္းေတြဟာ.. တပြင့္ တမ်ိဳး ထင္တိုင္း ၾကဲ ေနၾကတာ ပဲေပါ့။

တေန႕ ေတာ့..ဥယ်ဥ္ ပိုင္ ရွင္ဟာ.. ဥယ်ဥ္ ထဲ ကို ဆင္းလာ တယ္ေလ။

အို.. ဘာေျပာ ေကာင္းမလည္း.. ပန္းေတြ ဟာ..လည္တိုင္ ေတြ ကို ေမာ့ ျပီး.. သူ႕ထက္ငါ..အလွျပိဳင္ လိုက္ ၾကတာ.. ဥယ်ဥ္ ၾကီး တခု လံုး.. ေမႊးၾကိဳင္ ျပီး..အေရာင္ အေသြး ေတြ စံုသြားတာ ေပါ့။

ေနာက္ တေန႕ က် ေတာ့..သတင္း တခု ထြက္ လာပါေရာ.. ဥယ်ဥ္ ပိုင္ ရွင္ ၾကီး က..ဧည့္ခံ ပြဲ တခု အတြက္..ပန္းေတြ အကုန္လံုး ကို ခူးလိမ့္ မယ္ တဲ့။ အဲဒီ သတင္း ေလး ကို သယ္လာ တာက.. ေနရာ တကာ..စပ္စု တတ္ တဲ့ လိပ္ ျပာ ေလးပဲေပါ့။

တမနက္ လံုး..ပန္းေတြဟာ..စိတ္လွဳပ္ ရွား ေန လိုက္ ၾကတာ.. ေပ်ာ္ ေန လိုက္ ၾကတာ..အျမင္ ကပ္ စရာ ေတာင္ ေကာင္း ေရာပါပဲ။ ထူးထူး ျခား ျခား.. ပိန္းပန္း ေလး တပြင့္သာ ပဲ.. တိတ္ တိတ္ ဆိတ္ ဆိတ္ နဲ႕ ..တခု ခု ကို အေလး အနက္ ေတြးေန သတဲ့။ အေပ်ာ္ ဆံုး ကေတာ့..ႏွင္းဆီပန္း ကေလးပဲ.. ျဖစ္မယ္ ထင္ပါရဲ့။ မမ ေနၾကာ ကေတာ့..ထံုးစံ အတိုင္း..ခပ္တည္ တည္ နဲ႕ေပါ့။ ဘာကို မွ အေလး အနက္ မထားတဲ့..ေဒစီ ကေတာ့..လူေတြ ထဲ ေရာက္ ရင္.. ဘယ္လို လွ ေအာင္ ေနရမလဲ..ဆိုတာ ပဲ..စဥ္းစား ေန တယ္တဲ့ေလ။

မၾကာ ပါဘူး..သူတို႕အားလံုးဟာ..ဥယ်ာဥ္ ပိုင္ ရွင္ ရဲ႕..လက္ထဲ ကို ေရာက္သြား ၾကတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္ မွာ..သဘာ၀ တရား ၾကီးက.. အျပစ္ မကင္းသလို..တိတ္ ဆိတ္ ျငိမ္သက္ ေန တာကိုေတာ့..ဘယ္သူ မွ ..သတိ မထား မိ လိုက္ ၾကဘူး ေပါ့။

ေရာက္ ေရာက္ ခ်င္း..ဧည့္ခန္း ထဲ မွာ ေနၾက သတဲ့။ သားနား သပ္ ရပ္ တဲ့ ..ဧည့္ခန္း နဲ႕ အျပိဳင္..သူတို႕ အားလံုးဟာ.. အစြမ္း ကုန္ ပြင့္ လန္း ေန လိုက္ ၾကတာ။ အင္မတန္း ပနံ ရ ေန တာေပါ့။ လာသမွ် လူ ေတြ ကလည္း..ခ်ီးမြမ္း ၾကေတာ့.. သူတို႕ အားလံုး..ေပ်ာ္ ၾက တာေပါ့။ ႏွင္းဆီ ပန္း ကေလး ကေတာ့..ပန္းအိုး ရဲ႕ အလယ္ ေခါင္ တဲ့ တဲ့ ကေန ျပီး..သူ႕ကိုယ္သူ အရမ္း ေက် နပ္ ေန ျပီေလ။

ေနာက္ တေန႕ ကို ေရာက္ လာတယ္ ဆို ရင္ပဲ.. သူတို႕ အားလံုး..ေျခကုန္ လက္ပန္း က် လာ ၾကတယ္။ အစြမ္း ကုန္ လမ္းစြင့္ ခဲ့ တဲ့.. ႏွင္းဆီ ပန္း ေလး ဆို..ဟန္ ေတာင္ မေဆာင္ နိုင္ ေအာင္ပါပဲ။ ဒီလို နဲ႕ ..တေန႕သာ ကုန္သြားတယ္...။ ေျခာက္ ေသြ႕ေန တဲ့ အေျခ အေန ကလည္း..ပိုျပီး ဆိုးရြား လာ ေစ တယ္ေလ ။

ဒီ ေန႕ ေတာ့..မမ ေနၾကာဟာ..မဟန္ နိုင္ ေတာ့ပဲ..ေခါင္း ငိုက္ စိုက္ က် လာ ေတာ့တယ္။ ေဒစီ ဆို တာ..ေျပာ စရာ ေတာင္ မလို ေတာ့ဘူး။ သူတို႕ အေျခ အေန ကို ..ဥယ်ာဥ္ ပိုင္ ရွင္ ျမင္သြားတဲ့ အခါ က် ေတာ့.. ..ဘာလုပ္ တယ္ မွတ္ သလဲ..။ ပန္း အိုး ၾကီး ကို ..ေနာက္ေဖး သယ္သြား ျပီး... သူတို႕ အား လံုး ကို..လႊင့္ ပစ္ လိုက္ ပါေရာ။ အဲ ... သိပ္ မညိွဳး ေသး တဲ့ သဇင္ ပန္း ေလး ေတြ ကိုေတာ့.. ထုတ္ယူ ထား ျပီး.. အိမ္ နီး နားခ်င္း ေတြ ကို ေပးတယ္ေလ။ ဒါ ကေတာ့..သဇင္ပန္း ေတြဟာ..မ်ိဳး ရိုး ဂုဏ္ ျဒပ္ ေၾကာင့္.. သူမ်ားတကာ ထက္ ..အခြင့္ အေရး ပို ရတာ မို႕..ဆန္းေတာ့..မဆန္း ပါဘူးေလ။ သဘာ၀ တရား မွာ လည္း..ခၽြတ္ယြင္း ခ်က္ ေတြ..ျခြင္းခ်က္ ေတြ ရိွ နိုင္ တာပဲ..မဟုတ္လား။ ဒါေပမဲ့..အေႏွး နဲ႕ အျမန္ ဆို သလို..သဇင္ ပန္း ေလး ေတြဟာ လည္း.. ေန ရာမွန္ တခု ကို ေရာက္ ရမွာပဲေလ။

ပိန္းပန္း ေလး နဲ႕..ႏွင္းဆီ ပန္း ကေတာ့.. ေမွာင္ မဲ ေန တဲ့ ၾကားက.. သတိရွိ ရိွ နဲ႕..ပတ္၀န္းက်င္ ကို ..ေလ့လာ နိုင္ ၾကေသးတယ္။ ရည္ရြယ္ ခ်က္ ၾကီး မား ျပီး..ဇြဲ ေကာင္းတဲ့..ႏွင္းဆီ ေလး အတြက္က.. ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ ေရာင္ျခည္ ေလး တခု ..ရွိ ေသးတယ္ေလ..။ ႏွင္းဆီ ပန္း ေျခာက္ ကေလး ေတြ ကို..လူေတြ က..တယုတယ သိမ္း ဆည္း ထား တတ္ တယ္ ဆိုတာ.. သူက..ၾကားဖူး နား၀ ရွိ ထား တာကိုး။ ဒါေပမဲ့..ဘယ္သူကမွ.. အမွိဳက္ပံုး ထဲ လာ ျပီး..ႏွင္းဆီ ပန္း ေျခာက္ မေကာက္ဘူး ဆို တာေတာ့.. သူ..သိမသြား ရွာပါဘူး။






အခ်ိန္ ေတြ ၾကာ လာတာ နဲ႕ အမွ်.. အေမွာင္ ဟာလည္း ..ၾကီးစိုး လာ ျပီေပါ့။ အဲဒီ အခ်ိန္ မွာ..ဥယ်ာဥ္ ထဲ က..ပန္းပင္ အသီးသီး မွာ.. ပန္းဖူးေလး ေတြ က..အစီ အရီ နဲ႕ေလ..။ လိပ္ ျပာ နဲဲ႕ ပိတံုး ကေတာ့.. တေလာက လံုး.. ဘာမွ..မျဖစ္ ခဲ့သလို..ပန္းဖူး ပန္းငံု ေလး ေတြ ကို..ေနာက္ေျပာင္..က်ီစယ္ ေန ၾက ျပန္ တယ္တဲ့။
ကံၾကမၼာ စက္၀ိုင္း ၾကီး လည္ပတ္ ေန ေသး သေရြ႕..သဘာ၀ တရား ၾကီးက.. ဖန္တီး ျခယ္ လွယ္ ေန ေသးသေရြ႕ ..ပန္းပံု ျပင္ ေတြ ဟာ လည္း.. အဆံုး မရွိ.. ဆက္ လက္ တည္ရွိ ေန ဦး မွာ ပါ ပဲ ေလ။

Monday, December 8, 2008

Monday, December 1, 2008

မေန႔ကလည္း ဒီေန႔အတိုင္းဒီေန႔လည္း မေန႔က အတိုင္း မေန႔ကလည္း မနက္ျဖန္အတိုင္းမနက္ျဖန္လည္း ဒီေန႔အတိုင္းဒီေန႔လည္း မနက္ျဖန္အတိုင္းမနက္ျဖန္လည္း မေန႔ကအတိုင္းကမၻာႀကီးဟာ ဦးတည္ရာမဲ့ လည္ေနသလိုလိုနဲ႔ ရပ္တန္႔ေန။ တန္ဖိုးဆိုတာ ေရာင္းသူသက္သက္ ၀ယ္သူသက္သက္ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥမဟုတ္ဘူးပညာ၊ ဥစၥာ၊ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ တန္ရာတန္ဖိုးဟာခင္ဗ်ား ဘယ္ေလာက္လိုခ်င္သလဲဆိုတာ၊ခင္ဗ်ား ဘယ္ေလာက္ေပးႏိုင္သလဲဆိုတာနဲ႔ စကားေျပာတယ္၀ယ္လိုအား ေရာင္းလိုအား မမွ်တဲ့ အေနအထားမွာ လကုန္ရင္ ၀င္လာမယ့္ ကိန္းဂဏန္းေတြလကုန္ရင္ ထြက္သြားမယ့္ ကိန္းဂဏန္းေတြကိုေန႔စဥ္ရက္ဆက္ဆိုသလို တြက္ရခ်က္ရ တိုင္းရထြာရ ခ်ိန္ရဆရ တကယ္ေတာ့ ေငြဆိုတာ အတၱစကၠဴပါး တစ္မ်ဳိးပဲဘ၀ကေတာ့ ကာရန္လြဲေနတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေပါ့အစီအစဥ္မက်စြာ အစီအစဥ္က်ေနတာကလြဲရင္ လြဲေနတဲ့ကဗ်ာကိုခ်ည္း ေတာက္ေလွ်ာက္ ႐ြတ္ေနမိခဲ့တယ္။

Popular Posts