အေမ

“အေမ”

အဲဒီလို
လြတ္လပ္စြာ ေလွာင္ပိတ္မိခ်ိန္မ်ဳိးမွာ
ကၽြန္ေတာ္ ခပ္တိုးတိုးေလး ေရ႐ြတ္မိသမွ်
အေမ့ကို သတိရတဲ့အေၾကာင္း
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ စာလံုးေပါင္းျပမယ္
ကၽြန္ေတာ့္ေ႐ွ႕က ကြန္ပ်ဴတာဖန္သားျပင္ဟာ
တစ္ကမၻာလံုးကို အေပၚစီးက ၾကည့္ႏိုင္ေပမယ့္
အေမ့အိမ္ မပါႏိုင္ခဲ့တာ သား ရင္နာတယ္
အေမရယ္
အင္တာနက္ဆိုေပမယ့္
အေမ့လို မၾကင္နာတတ္ဘူး
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကူးလို႔ခတ္လို႔
ေရာက္လိုေရာက္ျငား
အိပ္မက္ခ်ဳိခါးေတြ တေပြ႕တပိုက္နဲ႔ေပါ့ အေမ
ပထမဆံုး ေလွကားတစ္ထစ္အတြက္
သံုးႏွစ္တိတိ ျဖတ္ရမတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲက ငိုမဲ့မဲ့မ်က္ႏွာဟာ
အေမ့ကို တမ္းတေနပါတယ္
ကၽြန္ေတာ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ခူးစားခဲ့ေပမယ့္
အရသာမခံစားတတ္ခဲ့မိတာ ခြင့္လႊတ္ပါ အေမ
အခုအခ်ိန္ဆို
ဘယ္လိုပဲ ေ၀ေ၀
ကၽြန္ေတာ္ အေမ့အနား ေနခြင့္မရေတာ့ဘူး
အေမ့ဆီကစာ အႀကိမ္ႀကိမ္ဖတ္ရင္း
အေမ့ကို ျပင္းျပင္း႐ွ႐ွ႐ွဴသြင္း
(ဒီလိုနဲ႔ပဲ ... )
ကၽြန္ေတာ့္ အဆုတ္ဟာ သန္႔႐ွင္းခဲ့ေပါ့ အေမ
တစ္ခါတစ္ခါ
ကၽြန္ေတာ္က သီခ်င္းဆို
ဂစ္တာက ငိုနဲ႔
ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး ၿပိဳက်မတတ္ မႈိင္းညႈိ႕
အေမရယ္
အလြမ္းေတြ ပ်ဳိ႕ၿပီး သားအန္ခဲ့မိတာ
ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ ဘယ္ႏွစ္ခါ ႐ွိခဲ့ပါၿပီလဲ
အေမ
အေမ
အေမ
အခါခါေခၚေနမိဆဲ
မိုးကလည္း မစဲေသး.. ။ ။